Wszystko co musisz wiedzieć o historii, pochodzeniu i dawnym zastosowaniu różnych rodzajów naczyń

Czy kiedykolwiek zastanawiałaś/eś się, skąd pochodzą naczynia, których używasz na co dzień? Jakie są ich korzenie i jak ewoluowały na przestrzeni wieków? Jakie były ich pierwotne funkcje i znaczenia?

Jeśli tak, to ten artykuł jest dla Ciebie. W nim dowiesz się wszystkiego o historii, pochodzeniu i dawnym zastosowaniu różnych rodzajów naczyń, takich jak serwis obiadowy, naczynia gliniane, porcelanowe, szklane, kamionkowe i ceramiczne. Poznasz ciekawe fakty i ciekawostki na temat tych przedmiotów, które towarzyszą nam od zarania cywilizacji.

 

Dlaczego warto poznać historię serwisów obiadowych?

Możesz się zastanawiać, po co interesować się historią serwisów obiadowych. Przecież to tylko naczynia, które służą do podawania i spożywania posiłków. Jednak historia serwisów obiadowych jest o wiele bogatsza i ciekawsza niż mogłoby się wydawać. Serwisy obiadowe nie były zawsze takie same i nie były dostępne dla każdego. Ich kształt, materiał, dekoracja i sposób użytkowania zmieniały się w zależności od epoki, kultury, mody i statusu społecznego. Serwisy obiadowe były nie tylko przedmiotami użytkowymi, ale także symbolami prestiżu, bogactwa, gustu i tradycji. Serwisy obiadowe odzwierciedlały również zmiany w sposobie odżywiania się ludzi, w zwyczajach stołowych i w relacjach międzyludzkich.

Poznanie historii serwisów obiadowych może być więc bardzo pouczające i inspirujące. Może pomóc nam lepiej zrozumieć naszą własną kulturę i historię oraz docenić różnorodność i piękno innych kultur i historii. Może także pomóc nam wybrać serwis obiadowy odpowiedni dla naszych potrzeb i upodobań oraz nadać naszym posiłkom większy urok i elegancję.

 

Dowiesz się tutaj:

1. Pochodzenie i tradycja naczyń glinianych - jak powstawały i jak były używane naczynia z gliny, np. garnki, misy, talerze itp.
2. Pochodzenie i tradycja naczyń porcelanowych - jak powstawały i jak były używane naczynia z porcelany, np. filiżanki, spodki itp.
3. Pochodzenie i tradycja naczyń szklanych - jak powstawały i jak były używane naczynia ze szkła, np. kieliszki, karafki, salaterki itp.
4. Pochodzenie i tradycja naczyń kamionkowych - jak powstawały i jak były używane naczynia z kamionki, np. garnki, miski, dzbanki itp.
5. Pochodzenie i tradycja naczyń ceramicznych - jak powstawały i jak były używane naczynia z ceramiki, np. kubki, talerze itp.

 

1. Pochodzenie i tradycja naczyń glinianych

Naczynia gliniane to najstarsze znane ludzkości naczynia. Powstawały już w epoce kamienia łupanego, około 10 tysięcy lat p.n.e., kiedy ludzie zaczęli uprawiać rośliny i hodować zwierzęta. Naczynia gliniane były wtedy formowane ręcznie z gliny mieszanej z piaskiem lub innymi dodatkami i suszone na słońcu lub w ognisku. Służyły do przechowywania żywności, gotowania, pieczenia i jedzenia.

Naczynia gliniane rozpowszechniły się na całym świecie i przybrały różne formy i kolory w zależności od regionu i kultury. Niektóre były proste i funkcjonalne, inne ozdobione malowidłami lub ornamentami. Niektóre były pokrywane szkliwem lub polewą, aby nadać im większą trwałość i estetykę. Niektóre były używane tylko do celów sakralnych lub ceremonialnych.

Naczynia gliniane były nie tylko naczyniami kuchennymi, ale także dziełami sztuki i świadectwem historii ludzkości. Na ich powierzchni można odczytać wiele informacji o życiu codziennym, religii, polityce i kulturze dawnych ludów. Naczynia gliniane są więc cennymi źródłami wiedzy dla archeologów, historyków i antropologów.

Przykładami naczyń glinianych są:

• garnki - służyły do gotowania pokarmów na ogniu lub w piecu; miały różne kształty (kuliste, cylindryczne, stożkowe) i wielkości (od kilku centymetrów do kilku metrów); często miały uchwyty lub uszka do przenoszenia lub zawieszania;
• misy - służyły do podawania pokarmów; miały płaskie dno i zaokrąglone brzegi; często miały dekoracyjne wzory na brzegach lub wewnątrz;
• talerze - służyły do jedzenia pokarmów; miały płaską powierzchnię otoczoną niskim rantem; często miały dekoracyjne wzory na powierzchni lub rantach;
• czarki - służyły do picia napojów; miały okrągłą lub owalną formę z małym dnem i szerokim otworem; często miały uchwyt lub uszko;
• amfory - służyły do przechowywania płynów (np. wody, wina, oliwy); miały dwie rączki po bokach szyjki oraz ostro zakończone dno; często miały pieczęcie lub znaki identyfikacyjne producenta lub właściciela;
• urny - służyły do przechowywania prochów zmarłych; miały kształt podobny do amfor; często były zdobione reliefami lub malowidłami przedstawiającymi sceny z życia zmarłego lub bóstwa opiekuńcze.

 

 

Odwiedź sklep yezey z serwisami obiadowymi oraz akcesoriami do kuchni.

2. Pochodzenie i tradycja naczyń porcelanowych

Naczynia porcelanowe to naczynia wykonane z bardzo twardej i białej ceramiki o drobnoziarnistej strukturze. Powstają przez wypalanie specjalnej masy ceramicznej składającej się głównie z kaolinu (rodzaju gliny), kwarcu (rodzaju piasku) i skalenia (rodzaju minerału). Naczynia porcelanowe są bardzo odporne na działanie wysokich temperatur, chemikaliów i ścierania. Są także bardzo estetyczne dzięki swojej gładkiej powierzchni oraz możliwości malowania lub zdobienia różnymi technikami.

Naczynia porcelanowe zostały wynalezione w Chinach około VII wieku n.e., gdzie były uważane za symbol luksusu i prestiżu. Były produkowane tylko przez cesarskie manufaktury pod ścisłą kontrolą jakości. Były eksportowane do innych krajów Azji oraz Europy przez Jedwabny Szlak - sieć szlaków handlowych łączących Wschód z Zachodem.

Naczynia porcelanowe dotarły do Europy dopiero w XVI wieku dzięki portugalskim kupcom. Były bardzo drogie i pożądane przez europejskich władców i arystokratów. Dopiero w XVIII wieku udało się odkryć tajemnicę produkcji porcelany w Europie dzięki niemieckiemu alchemikowi Johannowi Friedrichowi Böttgerowi. Od tego czasu powstawały pierwsze europejskie manufaktury porcelany.

Naczynia porcelanowe były używane głównie do podawania i picia napojów gorących, takich jak herbata, kawa czy czekolada. Były to napoje egzotyczne i drogie, które wprowadzono do Europy z Azji i Ameryki. Naczynia porcelanowe były więc idealne do podkreślenia rangi i gustu ich właścicieli. Były to często serwisy kawowe lub herbaciane składające się z filiżanek, spodków, imbryków, cukiernic i mleczników. Naczynia porcelanowe były także używane do podawania deserów i przekąsek.

Naczynia porcelanowe były nie tylko naczyniami stołowymi, ale także dziełami sztuki i świadectwem historii sztuki. Na ich powierzchni można podziwiać różnorodne style i motywy malarskie, takie jak pejzaże, portrety, sceny mitologiczne, kwiaty, zwierzęta czy wzory geometryczne. Naczynia porcelanowe są więc cennymi źródłami wiedzy dla historyków sztuki, kolekcjonerów i miłośników piękna.

 

Przykładami naczyń porcelanowych są:

1. filiżanki - służyły do picia herbaty lub kawy; miały kształt półkolisty lub owalny z uchwytem; często miały pokrywki lub łyżeczki;
2. spodki - służyły do podkładania pod filiżanki; miały kształt okrągły lub owalny z niewielkim wgłębieniem na środku; często miały dekorację pasującą do filiżanki;
3. imbryki - służyły do zaparzania i nalewania herbaty lub kawy; miały kształt kulisty lub cylindryczny z dziubkiem i uchwytem; często miały pokrywki z gałką lub rączką;
4. cukiernice - służyły do przechowywania i podawania cukru; miały kształt okrągły lub owalny z pokrywką i uchwytami; często miały otwory na łyżeczki;
5. mleczniki - służyły do przechowywania i podawania mleka; miały kształt podobny do imbryków, ale mniejszy i bez pokrywki;
6. talerze deserowe - służyły do podawania deserów i przekąsek; miały kształt okrągły lub owalny z niskim rantem; często miały dekorację pasującą do filiżanek.

 

3. Pochodzenie i tradycja naczyń szklanych

Naczynia szklane to naczynia wykonane ze szkła - substancji otrzymywanej przez stopienie piasku kwarcowego z dodatkiem węglanu sodu lub potasu oraz wapnia. Szkło jest materiałem przezroczystym lub półprzezroczystym, który może przyjmować różne kolory i formy. Szkło jest także materiałem kruchym i łatwo pękającym.

Naczynia szklane zostały wynalezione w Mezopotamii około 2500 r. p.n.e., gdzie były używane głównie do przechowywania perfum i olejków zapachowych. Były to małe buteleczki o fantazyjnych kształtach i barwach. Naczynia szklane rozprzestrzeniły się następnie na Egipt, Grecję, Rzym i inne kraje starożytności. Wtedy też pojawiły się większe naczynia szklane służące do picia napojów i podawania pokarmów.

Naczynia szklane były używane nie tylko jako naczynia stołowe, ale także jako przedmioty ozdobne i magiczne. Szkło było bowiem materiałem tajemniczym i fascynującym, który mógł odbijać światło, zmieniać kolor czy powiększać obrazy. Naczynia szklane były więc często zdobione reliefami, grawerunkami, emalią czy złotem. Naczynia szklane były także używane jako amulety, talizmany czy naczynia rytualne.

 

Naczynia szklane były produkowane różnymi technikami, takimi jak:

1. dmuchanie - polegało na nadmuchiwaniu powietrza przez rurkę do rozgrzanego kawałka szkła umieszczonego na końcu rurki; dzięki temu szkło nabierało pożądanej formy;
2. toczenie - polegało na obracaniu rozgrzanego kawałka szkła na kole garncarskim lub specjalnym urządzeniu; dzięki temu szkło nabierało symetrycznego kształtu;
3. formowanie - polegało na wkładaniu rozgrzanego kawałka szkła do metalowej formy o pożądanej formie; dzięki temu szkło nabierało dokładnego kształtu;
4. cięcie - polegało na odrywaniu lub odcinaniu nadmiaru szkła za pomocą nożyc lub noża;
5. szlifowanie - polegało na wygładzaniu powierzchni szkła za pomocą kamienia lub piasku;
6. polerowanie - polegało na nadawaniu połysku powierzchni szkła za pomocą tkaniny lub skóry nasączonej olejem;
7. malowanie - polegało na nakładaniu barwników na powierzchnię szkła za pomocą pędzla lub rysika;
8. zdobienie - polegało na dodawaniu elementów dekoracyjnych z innego materiału (np. złota, srebra, emalii) na powierzchnię szkła za pomocą kleju lub lutowania.

 

Przykładami naczyń szklanych są:

• kieliszki - służyły do picia napojów alkoholowych (np. wina, piwa); miały wysoką nóżkę zakończoną okrągłą stopką oraz lejkowaty kielich;
• karafki - służyły do przechowywania i nalewania napojów (np. wody, wina); miały wąską szyjkę zakończoną korkiem lub zakrętką oraz szeroki korpus;
• puchary - służyły do picia napojów (np. mleka) lub jedzenia deserów (np. lodów); miały niską nóżkę zakończoną okrągłą stopką oraz szeroki kielich;
• misy - służyły do podawania pokarmów (np. sałatek); miały płaskie dno i zaokrąglone brzegi;
• talerze - służyły do jedzenia pokarmów; miały płaską powierzchnię otoczoną niskim rantem;
• wazony - służyły do wystawiania kwiatów; miały wysoką szyjkę zwężającą się ku górze oraz szeroki korpus.

 

 

Sprawdź naszą ofertę.

 

4. Pochodzenie i tradycja naczyń kamionkowych

Naczynia kamionkowe to naczynia wykonane z glinki żelazistej o ciemnym zabarwieniu (brunatnym, czarnym lub szarym) i wypalane w wysokiej temperaturze (ok. 1200°C), dzięki czemu były bardzo twarde i odporne na uszkodzenia. Naczynia kamionkowe były pokrywane szkliwem lub solą, aby nadać im większą szczelność i estetykę.

Naczynia kamionkowe zostały wynalezione w Chinach około VII wieku n.e., gdzie były używane głównie do przechowywania żywności i wody. Były to proste i funkcjonalne naczynia o grubych ściankach i ciemnych barwach. Naczynia kamionkowe rozprzestrzeniły się następnie na Japonię, Koreę i inne kraje Azji. Wtedy też pojawiły się bardziej ozdobne naczynia kamionkowe z malowanymi lub rzeźbionymi wzorami.

Naczynia kamionkowe dotarły do Europy dopiero w XVI wieku dzięki holenderskim kupcom, którzy sprowadzali je z Japonii. Były to głównie naczynia do picia herbaty, takie jak czarki czy dzbanki. Były to naczynia o jasnych barwach i delikatnych kształtach, często zdobione motywami kwiatowymi lub krajobrazowymi. Naczynia kamionkowe były bardzo drogie i pożądane przez europejskich arystokratów i bogaczy.

Naczynia kamionkowe były używane nie tylko jako naczynia stołowe, ale także jako przedmioty kolekcjonerskie i artystyczne. Na ich powierzchni można podziwiać różnorodne style i techniki malarskie, takie jak sometsuke (niebiesko-białe), akae (czerwono-złote), kakiemon (barwne) czy kutani (pięciobarwne). Naczynia kamionkowe są więc cennymi źródłami wiedzy dla historyków sztuki, kolekcjonerów i miłośników piękna.

 

Przykładami naczyń kamionkowych są:

• czarki - służyły do picia herbaty; miały kształt półkolisty lub owalny bez uchwytu; często miały pokrywki lub spodki;
• dzbanki - służyły do zaparzania i nalewania herbaty; miały kształt kulisty lub cylindryczny z dziubkiem i uchwytem; często miały pokrywki z gałką lub rączką;
• misy - służyły do podawania pokarmów; miały płaskie dno i zaokrąglone brzegi; często miały dekorację pasującą do czarek;
• talerze - służyły do jedzenia pokarmów; miały płaską powierzchnię otoczoną niskim rantem; często miały dekorację pasującą do czarek;
• wazony - służyły do wystawiania kwiatów; miały wysoką szyjkę zwężającą się ku górze oraz szeroki korpus.

 

5. Pochodzenie i tradycja naczyń ceramicznych

Naczynia ceramiczne to naczynia wykonane z ceramiki - substancji otrzymywanej przez wypalanie masy ceramicznej składającej się z gliny oraz innych dodatków (np. szamotu, szlaki, popiołu). Ceramika jest materiałem porowatym i łatwo chłonnym, który może przyjmować różne kolory i formy. Ceramika jest także materiałem plastycznym i łatwo formowalnym.

Naczynia ceramiczne zostały wynalezione w różnych miejscach świata niezależnie od siebie. Najstarsze znane naczynia ceramiczne pochodzą z Japonii i datowane są na około 16 tysięcy lat temu. Były to proste i prymitywne naczynia o grubych ściankach i nieregularnych kształtach. Naczynia ceramiczne rozwinęły się następnie w różnych regionach świata, przyjmując różne formy i style w zależności od kultury i epoki.

Naczynia ceramiczne były używane głównie do przechowywania, gotowania i jedzenia pokarmów. Były to naczynia tanie i łatwo dostępne dla każdego. Były to także naczynia wyraziste i oryginalne, które odzwierciedlały osobowość i umiejętności ich twórców. Były to także naczynia artystyczne i kreatywne, które stanowiły pole do eksperymentowania z formą, kolorem i dekoracją.

 

Naczynia ceramiczne były produkowane różnymi technikami, takimi jak: 

1. lepienie - polegało na formowaniu naczyń ręcznie z plastycznej masy ceramicznej;
2. toczenie - polegało na formowaniu naczyń na kole garncarskim lub specjalnym urządzeniu;
3. odlewanie - polegało na formowaniu naczyń za pomocą gipsowych form;
4. łączenie - polegało na łączeniu ze sobą różnych elementów naczyń za pomocą szlamu (rozcieńczonej masy ceramicznej);
5. modelowanie - polegało na nadawaniu kształtu naczyniom za pomocą palców lub narzędzi;
6. rzeźbienie - polegało na wydrążaniu lub wycinaniu nadmiaru masy ceramicznej lub tworzeniu reliefów;
7. malowanie - polegało na nakładaniu barwników na powierzchnię naczyń za pomocą pędzla lub rysika;
8. zdobienie - polegało na dodawaniu elementów dekoracyjnych z innego materiału (np. szkła, metalu, drewna) na powierzchnię naczyń za pomocą kleju lub lutowania.

 

Przykładami naczyń ceramicznych są:

• kubki - służyły do picia napojów gorących (np. herbaty, kawy); miały kształt półkolisty lub cylindryczny z uchwytem;
• talerze - służyły do jedzenia pokarmów; miały płaską powierzchnię otoczoną niskim rantem; często miały dekorację pasującą do kubków;
• garnki - służyły do gotowania pokarmów na ogniu lub w piecu; miały kształt kulisty lub cylindryczny z uchwytem lub uszkami; często miały pokrywki;
• miski - służyły do podawania pokarmów; miały płaskie dno i zaokrąglone brzegi; często miały dekorację pasującą do talerzy;
• dzbanki - służyły do przechowywania i nalewania napojów; miały kształt kulisty lub cylindryczny z dziubkiem i uchwytem; często miały pokrywki.

 

Podsumowanie

W tym artykule dowiedziałeś się o historii, pochodzeniu i dawnym zastosowaniu różnych rodzajów naczyń, takich jak serwis obiadowy, naczynia gliniane, porcelanowe, szklane, kamionkowe i ceramiczne. Poznałeś ciekawe fakty i ciekawostki na temat tych przedmiotów, które towarzyszą nam od zarania cywilizacji.

Kluczowe informacje z artykułu:

1. Naczynia gliniane to najstarsze znane ludzkości naczynia, które powstawały już w epoce kamienia łupanego i służyły do przechowywania, gotowania i jedzenia pokarmów.
2. Naczynia porcelanowe to naczynia wykonane z bardzo twardej i białej ceramiki, która powstaje przez wypalanie specjalnej masy ceramicznej składającej się głównie z kaolinu. Naczynia porcelanowe zostały wynalezione w Chinach około VII wieku n.e. i były uważane za symbol luksusu i prestiżu.
3. Naczynia szklane to naczynia wykonane ze szkła, które powstaje przez stopienie piasku kwarcowego z dodatkiem węglanu sodu lub potasu oraz wapnia. Naczynia szklane zostały wynalezione w Mezopotamii około 2500 r. p.n.e. i były używane głównie do przechowywania perfum i olejków zapachowych.
4. Naczynia kamionkowe to naczynia wykonane z glinki żelazistej o ciemnym zabarwieniu i wypalane w wysokiej temperaturze, dzięki czemu były bardzo twarde i odporne na uszkodzenia. Naczynia kamionkowe zostały wynalezione w Chinach około VII wieku n.e. i były używane głównie do przechowywania żywności i wody.
5. Naczynia ceramiczne to naczynia wykonane z ceramiki, która powstaje przez wypalanie masy ceramicznej składającej się z gliny oraz innych dodatków. Naczynia ceramiczne zostały wynalezione w różnych miejscach świata niezależnie od siebie. Najstarsze znane naczynia ceramiczne pochodzą z Japonii i datowane są na około 16 tysięcy lat temu.

 

Mamy nadzieję, że ten artykuł był dla Ciebie interesujący. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o historii, pochodzeniu i dawnym zastosowaniu różnych rodzajów naczyń, zapraszamy do odwiedzenia innych naszych wpisów na blogu oraz do naszego sklepu z serwisami obiadowymi.

 

A teraz mam dla Ciebie trzy pytania - daj znać w komentarzu!

• Czy wiedziałaś/eś, że porcelana pochodzi z Chin?
• Czy uważasz, że porcelana zasługuje na miano szlachetnego materiału?
• Który z materiałów jest najlepszy według Ciebie do talerzy? 

 

Zostaw swoje odpowiedzi w komentarzu poniżej i podziel się swoją opinią na temat artykułu. Czekamy na Twoją wiadomość! 😊